Necdet Arslan
Edebiyatçı Şair

1938’den başlayan ve süren bir özgeçmişin kısacık akışını okudum Şair’in notlarından.
Vurgulamalıyım ki, hayran kaldım.
1960’lı yıllardan başlayarak usuma dahil olan ve her biri çok saygın kişilikleriyle ünlenen „Değerlerimizi“ anımsattı bana Sayın Turani Baba kendini tanıtırken.

Kimler yoktu ki?

Aşık Ali İzzet ÖZKAN, Aşık VEYSEL, Ahmet Gazi AYHAN, Nezahat BAYRAM, Aşık MAHZUNİ Şerif, Ali Eber ÇİÇEK.

Türk Halk Edebiyatımızın Cumhuriyet Dönemi’ne damgasını vurmuş adlarıydı Ali İzzet ÖZKAN ve VEYSEL.
Sivas topraklarından çıkıp Anadolu’yla özdeşleşen iki ana damardılar.
Aşıklık geleneğimizin belleğine ekledikleri her biri nadide yapıtlarla sonsuz susuşa ulaştılar.
Aynı kültürden onca ad ünlenmesine karşın ayrık bir üstünlüğü koruyacak kadar halkımızla özdeşleştiler.
Ahmet Gazi AYHAN’ı, Nezahat BAYRAM’ı, Ali Ekber ÇİÇEK’i ve daha nicelerini. Eski’nin transistörlü radyolarından kulağımda kalan sesleriyle, müzikleriyle anımsıyorum şimdi.

Yurttan Sesler korosunu, Muzaffer SARISÖZEN’i, Osman ÖZDENKÇİ’yi.
Köyün orta yerindeki evimizin penceresindeki Aga markalı radyodan dalga dalga yayılıyor melodiler. Oracıkta bir yere ilişmiş, ya da yorgun argın bir duvar dibine uzanarak gölgelenen insanların kulak kabartmalarını ; köyün bu seslere koşullandıklarını düşlüyorum şimdi.

Ve elbette ki Yıldız AYHAN’ı, Muzaffer AKGÜN’ü, Aliye AKKILIÇ’ı; Nurettin ÇAMLIDAĞ’ı,

Ülkemiz kaotik bir süreçten geçiyor.
Aydınlanma’nın yok edilmeye çalışıldığı ve bu uğurda öz değerlerimizin yok edildiği, Cumhuriyet kazanımlarımızın radikal girişimlerle kökten kazınmaya çalışıldığı bir süreçten!
Doğal ki, o Kültür’ün tüm üretimleri, isimleriyle birlikte uslardan silinmeye çalışılıyor.
Folklorumuz, halk müziğimiz, evrensel ak yüz’ümüz silinerek.

Turani Baba,bu varsıllığımızın ayakta durabilen ve savaşımını sürdüren son kuşağından!
Kendisiyle bir kez konuşma olanağı buldum telefonda. Yüz yüze gelemedim
Ama o on dakikaya sığan söyleşimizden neler neler biriktirmedim ki! Bana geçmişin o yaldızlı sayfalarını teker teker ve ivedilikle açarkenki heyecanını anlatmakta şimdi güçlük çekmekteyim.

Bir tarih Turani Baba; bir kültür; bir yurt, bir yarım yüzyılı tüketmiş soluk!
Bir haykırış, bir devrimci öz!
Kıraç topraklara ferahlık veren Çamlıbel esintisi.
Bir pınar!
Bir yol!
Bir...Ne bileyim ben; Anadolu ne ise , o işte!

Çok yaşa Ustam Hep var ol.
Bize ruhumuzu anlat şiirlerinle.
Bize yeni ufuklar aç nefeinle. Unutturma köklerimizi.
Çal, söyle.
Size sonsuz erdemimle.

Necdet Arslan
Edebiyatçı Şair